პროტესტანტული ევანგელისტური მოძღვრება

საქართველოს ევანგელურ-პროტესტანტული ეკლესია აღიარებს ისტორიულ მსოფლიო საეკლესიო კრებებზე მიღებულ რწმენის სიმბოლოებს: რწმენის სიმბოლოები რწმენის სიმბილო ეწოდება დოკუმენტს, რომელიც მოკლედ გამოხატავს და აყალიბებს ეკლესიის ძირითად ფუნდამენტურ აღმსარებლობას. სარწმუნოების სიმბოლოებს შეიმუშავებდნენ და ამტკიცებდნენ, რომელიმე საეკლესიო კრებაზე. ქართულ საეკლესიო კულტურაში ამ დოკუმენტს სხვანაირად მრწამსადაც მოიხსენიებენ. მრწამსი-სარწმუნოების მოკლე აღსარება-გამოხატვა. ქრისტიანულ სამყაროში არსებობს ძალიან ბევრი ეგრეთწოდებული რწმენის სიმბოლო, მაგრამ მათგან ზოგიერთს არ აღიარებს მართლმადიდებელი ეკლესია, ზოგს არ აღიარებს კათოლიკური ეკლესია და შესაბამისად, ზოგს არ აღიარებს მსოფლიო ეკლესიის პროტესტანტული ფრთა. რწმენის სიმბოლოებს შორის ერთ-ერთი ყველაზე ძველი იტორიული დოკუმენტია, ცნობილი როგორც მოციქულთა რწმენის სიმბოლო. არსებობს IV საუკუნის გადმოცემა, რომ რწმენის ეს სიმბოლო შედგენილია თვით 12 მოციქულის მიერ, თითქოს თითოეულმა მოციქულმა დაწერა თითო წინადადება, თუმცა რწმენის სიმბოლო არ შეიცავს 12 წინადადებას. მოციქულთა რწმენის სიმბოლო შედეგია დასავლური რწმენის სიმბოლოს განვითარებისა, ხოლო ორივე რწმენის სიმბოლოს საწყისია ძველი რომის სიმბოლო, რომელიც თარიღდება II საუკუნის დასასრულით და რომელსაც დროთაგანმავლობაში ემატებოდა ახალი წინადადებები, ან იცვლებოდა სიტყვათა წყობა. თანამედროვე ვერსია მიეკუთვნება VI ან VIII საუკუნეებს. მოციქულთა რწმენის სიმბოლო გახდა საფუძველი ნიკეის რწმენის სიბოლოსი, ამიტომ ნიკეის, კონსტანტინეპოლის და ათანასეს რწმენის სინბოლოების გვერდით შემოგთავაზებთ მოციქულთა რწმენია სიმბოლოსაც: მიუხედავად იმისა, რომ მსოფლიოს 7 საეკლესიო კრების ზოგ გადაწყვეტილებას არ ეთანხმება ქრისტიანული ეკლესიის პროტესტანტული ფრთა, მაგალითად 787 წელს მსოფლიო მე-7-ე საეკლესიო კრების გადაწყვეტილებას, რომელიც გაიმართა ნიკეაში, ამ კრებაზე დაკანონდა, სავალდებულო გახდა ხატთთაყვანისცემა და ამ გადაწყვეტილების ირგვლივ კამათი დღემდე არ წყდება. ძირითადად 7 საეკლესიო კრებებზე მიღებულ რწმენის სიმბოლოებს სცნობს მსოფლიო ქრისტიანული ეკლესიის სამივე ძირითადი აღმსარებლობა: როგორც მათლმადიდებლობა, კათოლიციზმი, ასევე პროტესტანტული ეკლესიები. 7 მსოფლიო საეკლესიო კრებებზე ძირითდად მიღებულ იქნა რწმენის ორი სიმბოლო: ნიკეის რწმენის სიმბოლო 325 წელი ქალაქი ნიკეა და კონსტანტინეპოლის რწმენის სიბოლო, რომელიც ასევე მოიხსენიება, როგორც ნიკეა-კონსტანტინეპოლის რწმენის სიმბოლოდ. ქ. კონსტანტინეპოლი 381 წელი. მოგვიანებით გამოჩნდა რწმენის სიმბოლო, რომელიც დღეს ცნობილია, როგორც ათანასეს რწმენის სიმბოლო. ეს დოკუმენტი რომელიმე მსოფლიო საეკლესიო კრებაზე არ დაუმტკიცებიათ, მაგრამ იგი ფართოდ არის გავცელებული. არსებობს აზრი, რომ ათანასეს რწმენის სიმბოლო არ იყო დაწერილი ცნობილი კაპადუკიელი საეკლესიო მამის ათანასეს მიერ და რომ ის საერთოდ არ იყო რწმენის სიმბოლო. ეჭვს არ იწვევს, რომ რწმენის სიმბოლო დაწერილია არა ათანასეს მიერ, არამედ როგორც ბევრი მკვლევარი ამტკიცებს, ის მას მიაწერეს VIII საუკუნეში, ალბათ იმიტომ, რომ ათანასე ითვლება სამების შესახებ ორთოდოქსული დოქტრინის მამად. რწმენის სიმბოლოს წარმომავლობაზე მკვლევარებს შორის არ არის ერთი აზრი, თუმცა არსებობს ბევრი მტკიცება, რომ ათანასეს რწმენის სიმბოლო დაწერილი იქნა 500 წელს სამხრეთ გალიაში(თანამედროვე საფრანგეთი). დასავლეთის ეკლესიები აღნიშნულ რწმენის სიმბოლოს აღიარებდნენ ნიკეის და კონსტანტინეპოლის რწმენის სიმბოლოების გვერდით, როგორც ერთ-ერთ რწმენის სიმბოლოთაგანს. ის ფართოდ იყო მიღებული პროტესტანტულ ეკლესიებშიც. აღმოსავლეთის ეკლესიები ან არ სცნობდნენ ათანასეს ავტორობას, ან სიტყვას ”ფილოკვე Filoque”-ძისაგან, რომელიც ამტკიცებდა, რომ სულიწმინდა გამოდის როგორც მამისაგან ასევე ძისაგან, თვლიდნენ გვიან ჩამატებულად.